سالگرد فوت پروفسور محمود حسابی
این عکس از واپسین ساعتهای زندگی دکتر حسابی می باشد. در سن 90 سالگی توسط یکی ازکارکنان بیمارستان کانتونال ژنو به عنوان یک تصویر تکان دهنده و تأثیرگذار گرفته شده است.
پزشکان آن بیمارستان به این نتیجه رسیده بودند که درمان دکتــــتر بی فایده است.در لحظات آخرعمر ( حدود ساعت 12 نیمه شب 12 شهریور سال 1371 ، استاد ساعت 7 صبح همان روز به دیار باقی شتافتند ).استاد به جزقراری که در سنین جوانی و میانسالی به خودش داده بود،به چیز دیگری نمی اندیشید.حالا این قرار چه بود؟
روزی دکتر به قصد خرید جنسی وارد یک مغازه شده بود،فروشنـــــــــــده آن مغازه آلمانی بود.به هرزبانی که استاد میدونستند( فرانسه، انگلیسی و ایتالیایی و ..... )اسم جنس مورد نظر را می گفت ولی فروشنده ی آلمانی سر در نمیاورد بناچار کلاه خود را از رو سر خود برداشت. سر و صورت استاد خیس عرق شده بود.با خود " قــــــرار" ی گذاشتند.هر شب به مدت نیم ساعت زبان آلمانی کار کندکه دیگر چنین حادثه ای برایش اتفاق نیفتد( البته در نظر استاد حادثه بود. اگر برای ما اتفاق میفتاد یه بی خیال می گفتیم و تموم میشد )
این کتابی که دکتر در لحظات آخر مطالعه می کند"مرگ در ونیز " اثر فیلسوف شهیر دنیا " توماس مور " می باشد که به زبان آلمانی نوشته شده و دارای متن فوق العاده سنگینی می باشد و بدین ترتیب پروفسور حســــــابی حتی در آخرین لحظات عمر خود نیز به قراری که با خود گذاشته بود مقید و متعهد بودند.
منبع:وبلاگ سرمایه عمر آدمی
مدیریت وبلاگ